Bobas Lubi Wyrzucać

Od dłuższego czasu rozmyślałam nad rozszerzaniem diety Hanki. Po przeczytaniu różnych komentarzy rodziców na forach, blogach i grupach dyskusyjnych oraz po rozmowach z koleżankami i bliskimi, zdecydowaliśmy, że spróbujemy modnego ostatnio BLW i podaliśmy Hani jej pierwsze warzywka!  

Kilka dni temu udało mi się upolować na allegro książkę "Bobas Lubi Wybór" Gill Rapley, Tracey Murkett (używaną za 24zł). Zdążyłam ją przejrzeć i przeczytać kilka wstępnych działów. Przekonują mnie założenia autorek i ich argumenty ZA oddaniem kontroli nad jedzeniem dziecku. Nie chodzimy do przychodni. Nie mamy "swojego" pediatry i póki co dzięki Opatrzności nie był nam potrzebny. Siłą rzeczy nie konsultowaliśmy z nim tematu. Od samego początku ufam swojej wrodzonej, "matczynej" intuicji i obserwując Córkę staram się podążać za nią i jej potrzebami. Uznałam, że BLW będzie dla nas lepsze niż nadziewanie jej łyżeczką.

Nie byłam do końca pewna czy Hanka jest gotowa na wprowadzenie jej nowych pokarmów i potwierdzenia szukałam w tej książce. "*O gotowości (...) świadczy przede wszystkim odpowiednio rozwinięty układ immunologiczny i pokarmowy wraz z górnym odcinkiem, czyli jamą ustną. Jeżeli dziecko potrafi siedzieć samo lub z niewielką pomocą, jeśli chwyta i przyciąga przedmioty, potrafi je szybko i celnie włożyć do ust, jeśli gryzie zabawki i wykonuje podobne do przeżuwania ruchy twarzy, to może znaczyć, że jest gotowe na pierwsze stałe pokarmy. Ale najlepszą oznaką jest to, że dziecko samo weźmie i włoży sobie do ust kawałek jedzenia. Może się to stać tylko wtedy, gdy dostanie taką możliwość."

BLW - Baby-Led Weaning - na czym polega? Nie przygotowuje się papek z warzywek, nie ściera jabłuszka czy marchewki na tarce i nie karmi się dziecka łyżeczką. Podaje się bobasowi gotowane na przykład na parze lub upieczone w piekarniku warzywa (ziemniak, marchewka, dynia, brokuł, kalafior, burak...)  pokrojone w słupki lub większe kawałki, łatwe do  chwycenia w paluszki. Dziecko je samo, samodzielnie, rączkami, a z czasem uczy się używać sztućców. 

Warzywa powinny być o takiej konsystencji, ugotowane do takiego momentu, kiedy jeśli weźmiemy je do ust to możemy z łatwością rozgnieść językiem. Jednak nie powinny być ugotowane na miękko, gdyż wtedy bobas zbyt szybko je rozpapla w łapkach i nie zdąży włożyć do buzi. 

Wprowadzanie pokarmów metodą BLW na początku wygląda groźnie. Dziecko najlepiej ubrać w jakieś łachy, albo kombinezon wodoodporny, bo jedzenie bryzga jak krew na amerykańskich filmach - od pierwszych chwil i na duże odległości. Dobrze, jeśli bobas siedzi samodzielnie w krzesełku do karmienia - my jeszcze takiego nie mamy, ciągle szukam swojego ideału. Można posadzić malca u siebie na kolanach, ale wtedy i dla rodzica przydałby się taki kombinezon... 

Jestem przekonana o wyższości mleka mamy nad MM i wszelkimi kaszkami itp. rzeczami, którymi mamy karmią swoje dzieci już od 4 miesiąca, a nawet wcześniej. Niedawno przeczytałam na jednym forum, na którym czasem się udzielam, że koleżanka podaje swojemu 4 miesięcznemu synkowi 240ml kaszki przed snem, żeby przesypiał jej noc... ponoć robi tak po konsultacji z pediatrą! BLW nie wprowadzam po to, żeby się Hanka najadała, bo ona je na razie tylko pierś. Jednak zauważyłam, że od dłuższego czasu ze ślinką na brodzie wpatruje się w nas jedzących obiad, wyciąga rączki po smakołyki i nawet jęczy i marudzi w głos! Jest po prostu bardzo ciekawa wszystkiego co robimy. Jedzenia także.

Zrobiłam większą ilość z myślą,
że to co mi zostanie zamknę 
w pojemniczki (kupiłam w poniedziałek w ciuchu,
 3 szt. w idealnym stanie za 3 zł) i zamrożę. 

Wczoraj zdecydowałam się nie czekać na zakup krzesełka i spróbować podać Małej jej pierwsze warzywka ugotowane na parze. Wcześniej tego dnia byłyśmy na zakupach i kupiłyśmy dynię, marchewkę, a brokuła, już ugotowanego (trochę za bardzo) dostałyśmy od babuni. Pokroiłam wszystko prócz brokuła w wygodne słupki i wrzuciłam na sitko do gotowania na parze.

Nałożyłam Hani specjalny kaftan do karmienia niemowląt, zapinany na pleckach i posadziłam ją sobie na kolanach. Największym zainteresowaniem Hani cieszył się pan brokuł. Zmasakrowała go doszczętnie i przyozdobiła podłogę w promieniu 1 metra zielonymi kuleczkami. Marchewka, ziemniak i dynia nie zrobiły na niej wrażenia. Kilka razy jedzenie powędrowało do buzi, ale raczej nic nie zostało zjedzone. 

Córa bawiła się świetnie. Przez dłuższy czas była zaangażowana  w operację na talerzu. Ważne, że nie zachłysnęła się, kiedy już coś wylądowało na języku. A tego tylko się obawiałam i tylko ta obawa powstrzymywała mnie przed podaniem jej warzyw nie "spapczonych". Bardzo spodobał jej się kamienny talerz, który wybrałam ze względu na jego duży ciężar i z myślą, że małej będzie trudno go podnieść. O ja naiwniaczka! Oczywiście, że dla Haniutki nie był to żaden problem! Równie ciekawa okazała się pomarańczowa podkładka pod talerzem i chyba okazała się także najsmaczniejsza, bo nie mogłam Młodej jej wyrwać z buzi...