Udało się! Ja zwykle trochę na "wariackich papierach", ale udało nam się odwiedzić Białowieżę. Kochamy ją miłością odwzajemnioną. Nawet pogodę mieliśmy, choć wszyscy wokół przepowiadali deszcze...
Czytaj także >>> Nasze lato - część pierwsza
Kocham patrzeć na Hanię kiedy jest w jakimś miejscu pierwszy raz, kiedy odkrywa świat. To fascynujące jak wiele wiadomości przyswaja taki mały człowieczek. I w jakim tempie!
Hop, Hop, Hop like a bunny!
Hop, Hop, Hop like a bunny!
Leap, leap, leap like a froggy!
Leap, leap, leap like a froggy!
Wyjścia do rezerwatu ścisłego odbywają się wyłącznie w towarzystwie uprawnionego przewodnika. Mieliśmy godzinkę do zbiórki więc zdecydowaliśmy, że spędzimy ten czas w muzeum. Weszliśmy też na wieżę widokową, ale widoczność była dość słaba.
Córa była bardzo dzielna. Maszerowała równo, choć pod koniec spaceru po rezerwacie ścisłym opadła z sił i była już ekstremalnie marudna. Nie dało się, musiałam nieść ją na barana.
Nie spotkaliśmy maluchów w jej wieku na szlaku, więc zakładam, że Haja należy do wyjątków. Także byliśmy z niej bardzo dumni, że dała radę. Z siebie też byliśmy dumni, że wytrzymaliśmy z nią i jej humorkami.
Hanka była jedynym dzieckiem w naszej grupie. Oczywiście wzbudzała emocje. Oczywiście pozytywne :D . Od razu zwróciła na siebie uwagę przewodnika, który bardzo metodycznie próbował wkupić się w jej łaski.
Las pierwotny jest piękny. Pełny majestatycznego piękna. Ciekawy. Wszędzie, gdzie się tylko obejrzeć jest coś, co przyciąga uwagę, zaskakuje, interesuje.
Tak, las jest dla każdego. I dla małego i dla dużego.
Po długim i męczącym spacerze nogi poniosły nas na obiad do Leśnej Dziupli. Polecam kartacze - najlepsze!
Kiedy ja pakowałam torby i sprzątałam po śniadanku, Hania dobrała się do mojej kosmetyczki. Oto efekty jej zabawy w makijaż.
Nasz gospodarz - Marcin - cierpiał z powodu urazu żeber i niestety tym razem nie udało nam się spędzić wspólnego wieczoru. Może następnym razem. Już niedługo....
W drodze do rezerwatu pokazowaego.
- Tatusiu, zobacz, Lejeń!
- Żubroń - mieszanka żubra z krową
- Wilki
- Żubry
Zabudowa białowieska. Piękne zdobienia, ornamenty przypominające koronki. Malwy, cudne, wiejskie, sielskie. Od zawsze kojarzą mi się z latem na wsi.
Spacer zakończony sukcesem. Stare pociągi w których zagospodarowano dość ekstrawagancką atrakcję dla turystów z grubszym portfelem.
Ostatnia wycieczka - przejażdżka białowieską drezyną. Bardzo fajna i dość tania (7 zł od osoby) przyjemność. Zwłaszcza, gdy siły w nogach brak. Następnym razem może uda nam się wybrać w dłuższą trasę.
Nasz wypad był krótki, ale tak bliskie i ciągłe obcowanie z przyrodą, czystą, niezagospodarowaną, prawdziwą, daje więcej niż tydzień nad morzem. Śmiem twierdzić, że w lesie najlepiej się odpoczywa. Wrócimy tam jeszcze nie raz. Marzę o zimie w Białowieży.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz